Nawożenie roślin zaraz po nawodnieniu jest jednym z ważnych czynności przy pielęgnacji roślin. Zawartość w glebie składników pokarmowych jest nieodzowna do prawidłowego wzrostu i rozwoju roślin. Każda roślina potrzebuje dokładnie określonych ilości wszystkich składników pokarmowych. Istnieje ścisła zależność między pokarmem rośliny a zawartością składników pokarmowych i ich obecnością w podłożu. Zawartość optymalna (standardowa) składników w podłożu jest większa od dolnej wartości poniżej, której plon jest niski z powodu niedożywienia roślin. Wyróżnia się kilka nawożeń. Każde z nich różni się czasem siewu nawozu. Jednak zanim zacznie się nawożenie warto wiedzieć, iż istnieją tak zwane poziomy zaopatrzenia roślin. 

4 poziomy zaopatrzenia roślin:

• 0 – powyżej granicy szkodliwości
• A – powyżej zalecanego poziomu, ale poniżej poziomu szkodliwości
• B – poziom składników w granicach zalecanych
• C – poziom składników poniżej zalecanej dolnej wartości.

Znając już oznaczenia powyższych poziomów warto wiedzieć jakie są rodzaje nawożeń zatem wyróżnia się 4 rodzaje nawożenia oraz jeden, który stosuje się wraz z podlewaniem. Te rodzaje to:

Nawożenie podstawowe

podstawową część nawozów, zwłaszcza tych, które w małym stopniu ulegają wypłukaniu, wnosi się do gleby przed siewem lub sadzeniem roślin.

Nawożenie na zapas

Niekiedy wprowadza się do gleby większe dawki nawozów, przeznaczone do wykorzystania przez dłuższy okres. Wiąże się ono z mniejszym nakładem pracy, ale jego efekty są gorsze niż przy częstym stosowaniu mniejszych dawek.

Nawożenie pogłówne

Nazywane też dokarmianiem roślin. Używa się tu wówczas nawozów szybko działających albo łatwo ulegających wypłukaniu. Najczęściej stosowane są nawozy azotowe.

Nawożenie dolistne

Oprócz nawożenia doglebowego, rośliny można nawozić również dolistnie. Opryskuje się je nawozami rozpuszczonymi w wodzie. (Świetnymi nawozami, które polecam są preparaty firmy Florovit (link afiliacyjny)).

Dodatkową metodą nawożenia jest fertygacja (więcej dowiesz się tutaj).

Równowagę pomiędzy obecnością wszystkich składników pokarmowych w glebie i równowagę między nimi określa prawo Liebiga.

Prawo Liebiga – jeżeli prawie wszystkie składniki znajdują się w glebie w ilości optymalnej, a tylko jednego jest za mało lub nie ma go wcale, roślina reaguje tak, jakby wszystkich składników otrzymała za mało.

Zatem czym są te potrzeby pokarmowe?

Określają ilość składników jaką pobierają rośliny z jednostki powierzchni w okresie ich życia. Wymagania nawozowe określają ilość składników, jaką należy wnieść na jednostkę powierzchni gleby, aby zapewnić roślinom optymalny wzrost i rozwój. Wymagania nawozowe są więc większe aniżeli potrzeby pokarmowe.

Określanie potrzeb nawozowych określane są przez specjalne pracownie, które opracowują i przekazują wskazówki i zalecenia nawożenia producentom dla uprawianych przez nich roślin. Każdy producent ubiegający się o zalecenia nawozowe musi podać wszystkie dane dotyczące uprawy danej rośliny oraz przekazuje próbę reprezentatywną gleby.

Jak wygląda taka próba?

Pobiera się z różnych miejsc na głębokość 20 cm jeśli chodzi o glebę lub 2 części wskaźnikowych roślin (są to najczęściej liście z różnych części rośliny).

Co do gleby próbki pobiera się szpadlem lub specjalną do tego laską, tzw. laską Egnera (link afiliacyjny). Próbki indywidualne mają objętość do 1l, aby móc lepiej zbadać glebę.

Przy uprawach roślin doniczkowych lub przy określaniu części roślin wskaźnikowych zasada jest następująca: wybiera się losowo 20 uprawianych roślin, wycinając części podłoża i systemu korzeniowego.

Analiza podłoża i gleby pozwala zaplanować nawożenie podstawowe na wszystkich rodzajach uprawowych oraz nawożenie pogłowne w uprawach pod osłonami.

P.S. Post zawiera linki afiliacyjne.