Nawożenie roślin jest ważnym procesem w uprawie roślin, nie tylko tych ozdobnych, ale i stosowanych w rolnictwie. Wiadomo, że rośliny potrzebują nawożenia, które zawierają odpowiednie składniki pokarmowe dla roślin. Jako, że każda roślina potrzebuje innych składników pokarmowych dlatego ważne są pierwiastki, jakie zawierają w większości dane gatunki roślin (o tym więcej przeczytasz tutaj). Dodatkowo ważnym elementem nawożenia jest jego termin. Wszystkie nawozy mają swój specjalny okres, w którym jest określona dawka nawozu i termin. O rodzajach nawożeniach można przeczytać tutaj. Zanim jednak przejdę do meritum tego wpisu, czyli charakterystyki poszczególnych nawozów organicznych, warto wiedzieć co to są nawozy organiczne?

Nawozy organiczne – zawierają składniki naturalne, które zostają wyprodukowane przez zwierzęta lub rośliny.

Nawozy organiczne – charakterystyka

Głównym i najczęściej stosowanym nawozem organicznym jest obornik. Co to jest obornik? Jest to przefermentowana mieszanina kału, moczu i ściółki. Każdy ten nawóz posiada niezbędne dla rozwoju, wzrostu roślin składniki pokarmowe, a także mikroelementy. 

W zależności od zwierząt, które obornik wytwarzają wyróżnia się:

• obornik koński
• obornik bydlęcy
• obornik świński
• obornik owczy
• pomiot ptasi – nawóz pochodzący od drobiu i ptactwa domowego

Wartość nawozowa obornika jest duża. Zależy ona od sposobu przechowywania, karmienia zwierząt i rodzaju zwierząt, a także sposobów wprowadzania obornika do gleby. Dobry obornik powinien zawierać: 0,5% N, 0,25% P, 0,6% K, 0,1% Mg, 0,3% Ca.

Przechowywanie obornika

• w oborze pod zwierzętami – najlepszy sposób
• na gnojowniach – poza oborą, na pryzmach
• na polu – w pobliżu miejsc gdzie będzie stosowany

Każdy obornik obojętnie jak jest przechowywany powinien co jakiś czas być ugniatany oraz zwilżany. Dodatkowo ten nawóz korzystnie działa na każdy rodzaj gleby. Działa powoli i długotrwale. Stwierdzono, że przez minimum 3 – 4 lata. W pierwszym roku wykorzystywany jest w 50%, w drugim – 30%, w trzecim – 10%, a w czwartym – 5%.

Stosowanie obornika

Obornik (link afiliacyjny) wywozi się na pole, roztrząsając i przyorując. Dawką jaką się daje to od 30 – 80 ton na hektar. Najlepiej co 2 lata. Idealnym terminem jest wiosna lub jesień. Mając na uwadze głębokość przyorania to ona wynosi 20 cm.

Nawozy organiczne – inne niż obornik

• gnojówka i gnojownica 

gnojówka – przefermentowany mocz zwierząt, gromadzony w szczelnych zbiornikach.
gnojownica – mieszanina przefermentowanego moczu, kału i wody uzyskiwana w oborach bez ściółkowych.
Te dwa nawozy organiczne stosuje się do nawożenia pogłównego w formie rozcieńczonej z wodą 1÷4 lub 1÷10.

• komposty – nawozy organiczne przygotowane w gospodarstwach z materiałów odpadowych (resztki roślin, łęty ziemniaczane, darń, torf, chwaty – bez nasion oraz innych resztek organicznych, które ulegają rozkładowi). Odpady usypuje się w pryzmy, które 3 -4 razy do roku się przerabia. Można używać specjalnych środków (link afiliacyjny), które przyspieszają rozpad gromadzonych odpadów.
• nawozy zielone – całe rośliny nie ich części, które są uprawiane w celu przyorania dla poprawy właściwości gleby.

Nawozy zielone

• powodują znaczący wzrost próchnicy w glebie, a w przypadku wykorzystania roślin motylkowych wzrost azotu
• przenoszą składniki pokarmowe z warstw głębszych do powierzchniowych
• zwiększają ilość i aktywność drobnoustrojów
• powodują wzrost stężenia dwutlenku węgla w atmosferze glebowej
• powodują udostępnianie składników pokarmowych ze związków niedostępnych dla roślin
• zwiększają pojemność wodną i przewiewność gleby

Nawozy zielone uprawiane są wczesną wiosną jako przedplon, później zostają zaorane lub stosowane jako poplon po roślinach, które rosną krótko, a także jako poplon ścierniskowy. Działają na glebę przez kilka lat. Jest taka zasada: im większa masa zielona przyoranych roślin tym dłuższy okres działania.

• torf – stosowany jest wyłącznie torf niski. Poprawia on właściwości sorpcyjne oraz pojemność wodną. Torf rozsypuje się na powierzchnię gleby, a następnie miesza się na głębokość 15 cm. Dodatkowo służy do ściółkowania gleby w czasie uprawy roślin.
• kora drzew – produkt uboczny przy obróbce drewna. Najlepiej stosować korę przekompostowaną. Kora podobnie jak torf służy do ściółkowania. Ogranicza rozwój chwastów, zmniejsza parowanie wody z gleby i wypłukiwanie składników pokarmowych oraz zakwasza glebę (więcej przeczytasz tutaj). W ogródkach może też być elementem dekoracyjnym.
• węgiel brunatny –  w ogrodnictwie stosuje się drobne odpady tego węgla, które już są nieprzydatne w energetyce. Węgiel brunatny dodatkowo stanowi źródło wapnia i magnezu. Podobnie działa jak kora i torf. Ma też właściwości odkwaszające.

P.S. Post zawiera linki afiliacyjne.