Przejdź do treści
Strona główna => Paprocie – charakterystyka grupy

Paprocie – charakterystyka grupy

    paprocie

    Paprocie są największą grupą liczącą ponad 9 tysięcy gatunków. Zróżnicowanie tych roślin jest bardzo duże.

    Paprocie często widujesz w lesie i w domach. Wiesz, że również wykorzystuje się je w florystyce?

    Większość gatunków paproci ma duże, zielone, często pierzaste liście. Na spodzie liści znajdują się zarodnie (większość osób myli to z chorobami grzybowymi).

    Paprocie i ich gatunki

    ADIANTUM

    Do tego gatunku należą rośliny o niskim wzroście. Liście w kształcie pierzasto złożonych wachlarzowatych trójkątów, osadzone na cienkich ogonkach. Jedną z najbardziej dekoracyjnych paproci jest:

    Adiantum delikatny (Adiantum tenerum)

    Paprocie te posiadają pierzaste liście, które są większe od gatunków, osadzone na dłuższych ogonkach. Są to najbardziej znane paprocie, gdyż uprawiane są w doniczkach do dekoracji wnętrz, a także są przeznaczone na zieleń ciętą. Adiantum rozmnaża się głównie przez wysiew zarodników, a także przez podział starszych osobników. Zarodniki wysiewa się we włócznisty torf lub słabo rozłożony kompost korowy.

     

    NEPHROLEPIS

    Ten rodzaj paproci najbardziej odpowiada powszechnemu wizerunkowi tej rośliny. Pochodzenie ma z Brazylii i Afryki Wschodniej. Ma niewielkie wymagania i dobrze znosi warunki panujące w mieszkaniach. Ten gatunek tworzy krótkie kłącze, z którego wyrasta łukowato wygięty liść. Liście są pojedynczo lub podwójnie pierzaście pofalowane. Stosuje się głównie do dekoracji pomieszczeń, a także w florystyce.

    Odmiany o silnie rosnących okazałych liściach to: 'Boston’ i 'Whitemanni’. Natomiast odmiany o zwartym wzroście i krótkich liściach to 'Draft Boston’ oraz 'Linda’. Rozmnaża się te gatunki poprzez podział. Dobrze też znosi zasolenie gleby.

    fern 4863373 640 300x200 - Paprocie - charakterystyka grupy

    PETRIS

    Ten gatunek jest jednym z ważnych, które są używane w kwiaciarstwie. Natomiast w naturalnym środowisku można spotkać go w strefie subtropikalnej oraz śródziemnomorskiej. Do najczęściej uprawianych należy:

    Orliczka kreteńska (Petris creatica)

    Jest rośliną niską, o liściach skórzastych, pierzasto złożonych, często palczastych. Liście kończą długie żółtawe ogonki.  Liście orliczek należą do najbardziej odpornych spośród roślin doniczkowych. Często stosuje się je w bukieciarstwie jako zieleń ciętą. Rozmnaża się poprzez wysiew zarodników, a także przez podział starszych silnie rosnących roślin.

     

     

    Zdjęcia zostały zaczerpnięte z Internetu KLIK

    Dodaj komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

    Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.